مهرانگیز کار

مهرانگیز کار دانش‌آموخته کارشناسی حقوق از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.

وی اکنون در «مرکز پِمبروک برای تدریس و تحقیق در مورد زنان» در دانشگاه براون مشغول به کار است. او دارای دو فرزند است؛ آزاده (ساکن آمریکا) و لیلی (ساکن کانادا)

 

پیشینه 

 

در فروردین ۱۳۷۹ او در کنفرانس «ایران بعد از انتخابات» که بنیاد هانریش بل در برلین برگزار کرده بود (مشهور به کنفرانس برلین) شرکت کرد. این کنفرانس را مخالفان جمهوری اسلامی به هم زدند. مهرانگیز کار پس از بازگشت از این کنفرانس، در شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی بازجویی و دستگیر شد. او دو ماه در زندان اوین زندانی بود و سپس، آزاد شد.

 

سپس توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و به چهار سال حبس محکوم شد. وی موفق شد به خارج از کشور برود. در همین دوره همسرش، سیامک پورزند، تحت اعتراف تلویزیونی گفت که آنها توسط یک نهاد جاسوسی آمریکا برای براندازی حکومت در ایران تلاش می‌کنند. مهرانگیز کار از سال ۱۳۸۱ با دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های معتبر جهان از جمله دانشگاه هاروارد و کلمبیا در آمریکا و مؤسسه تدا در ژاپن در زمینه حقوق بشر همکاری کرده‌است.

 

پیمان دادخواهی

 

با وجود شکایت و دریافت غرامت از اموال ایران تحت عنوان کشور متخاصم نسبت به شهروند ایالات متحده در سال ۱۳۹۸، دراسفند ۱۴۰۱ مهرانگیز کار در قالب یک کنشگر ایرانی ظاهر شده و به همراه ۸۲ تن دیگر، با امضای «پیمان دادخواهی» در راستای ساخت مبنایی برای «همبستگی» در پیشبرد «جنبش زن، زندگی، آزادی»، بر اصولی مانند نفی خشونت و برقراری عدالت و حقیقت، عهد بستند. این گروه، امضا کرده‌اند که برای فردای ایران به اصولی پایبندند که بخشی از تمامی کنوانسیون‌ها و میثاق‌های جهانی ناظر بر رعایت حقوق‌بشر است.

 

نرگس محمدی، حامد اسماعیلیون، آتش شاه‌کرمی، اکرم نقابی، شهناز اکملی، شیرین عبادی، پرستو فروهر، شکوفه یداللهی، کیوان صمیمی، نسرین ستوده، ایرج مصداقی، رضا معینی و عفت ماهباز از دیگر امضاکنندگان این پیمان‌نامه هستند.

 

تألیفات

یخ، مهتاب، کافه، آمریکا، نشر طرح، ۲۰۱۷.[۵]

شورش: روایتی زنانه از انقلاب ایران، سوئد: نشر باران، ۲۰۰۶.

گردنبند مقدس، سوئد: نشر باران، ۲۰۰۲.

مشارکت سیاسی زنان ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۹.

موانع حقوقی توسعه سیاسی در ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۷۹.

خشونت علیه زنان در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۸۰.

ساختار حقوقی نظام خانواده در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۸.

رفع تبعیض از زنان: مطالعه تطبیقی کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض‌آمیز علیه زنان با قوانین داخلی ایران، تهران: نشر قطره، ۱۳۷۹ (ویرایش دوم).

حقوق سیاسی زنان در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۸.

بچه‌های اعتیاد، تهران: انتشارات روشنگران، چاپ دوم: ۱۳۷۵.

زنان در بازار کار ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۳.

پژوهشی در هویت تاریخی زنان ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۱. تألیف مشترک با شهلا لاهیجی.

فرشته عدالت و پاره‌های دوزخ، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۰.

منبع ویکی جنسیت